Балада
Tagged:
Можа, брамкі позні рып
Патрывожыў слых?
Можа, гэта рэчкі ўсхліп
Даляцеў і сціх?
А калі не брамкі рып,
Можа быць, тапор
Абуджае неруш рыб,
Патаемнасць нор?
Што за гук, што кожны год
Непакоіць сны,
Перайшоўшы цераз брод
Лета і вясны?
Гэта ноччу, каля тых
Лугавых ракіт,
Драч майструе для малых,
Дробных дзетак плыт.
Хоча ён сваіх сыноў
Хвалям перадаць, —
I рыпіць, рыпіць з лугоў
Нецярпліва снасць.