Галоўная

Снапы

Бег цень мой на гару, каціўся з кручаў...
Сябры, каго вайна скасіла кулямі...
Салдатаў веку, што па грозных цэлях...
Я музу параўнаў бы з роднай маці...
Палын не трэба ні млынам, ні зводкам...
Я хаце абавязаны прапіскаю...
Не злуйся, акіян, калі патраплю...
Мне кожны год, нібы жыццём другім...
Я гіну ад бяздзейнасці не месяц...
Маёй рукой пасаджанай бярозе...
Таварыш соснам, караедам вораг...
Не старадаўні бард, але ўсё роўна...
Праз дзесяць год ты з'явішся з-за хмары...
Мне сніўся сон: ты адляцела ў вечнасць...
Калі з зямлі на белай хмары ў неба...
Сцвярджае час: заўжды жыццю на змену...
Сама Зямля не вечна — час даводзіць...
Ты згасіш сонца, час, але не згіне...
Адвечны час з нябачных нам дарог...
Сышлося неба з акіянам блізка...
Шторм акіянскі стрэў на трэці дзень я...
Нябёсы — акіян, я знаў даўно...
За годам год ляцяць дзесяцігоддзі...
Гадзіннік мой — не сонца, што ў зеніце...
Усім барознам, раўчукам, кюветам...
RSS-материал